WWF-rapport belicht zes milieuwonden onder de golven veroorzaakt door de klimaatcrisis

Er wordt geschat dat 80-100% van de waaiermosselpopulaties onlangs verloren zijn gegaan tijdens een plotselinge toename van de sterftecijfers in Spanje, Italië en andere regio's van het Middellandse Zeegebied, terwijl 30% van al het rode koraal werd vernietigd door een enkele storm.

De tropische verstedelijking van de Middellandse Zee is ongebreideld, met temperaturen die 20% sneller stijgen dan het wereldwijde gemiddelde, vissen die migreren, invasieve soorten verschijnen terwijl inheemse soorten verdwijnen, mariene angiospermzeeweiden en koraalriffen worden vernietigd en kwallenpopulaties verspreiden zich. De bovenstaande gevolgen van de klimaatcrisis op de Middellandse Zee worden onthuld in een recent rapport van het Wereld Natuur Fonds met de titel "The Climate Change Effect in the Mediterranean: Six Stories from an Overheating Sea." Het rapport gaat verder in op de zes volgende primaire effecten van klimaatverandering op de Middellandse Zee:

De verhoogde watertemperatuur zorgt voor "tropische" omstandigheden; met als resultaat dat inheemse soorten ofwel worden verdreven, ofwel uitsterven.

Bijna 1.000 nieuwe vreemde soorten (waarvan 126 vissen) zijn de Middellandse Zee binnengedrongen, waardoor de inheemse populaties zijn afgenomen. In Israëlische wateren is de populatie van inheemse weekdieren met ongeveer 90% afgenomen, terwijl buitenlandse soorten, waaronder de schemerige stekelpootvis, nu 80% van de vangst in Turkije uitmaken. Tegelijkertijd worden nu soorten uit het zuiden, zoals de barracuda en de donkere tandbaars, aangetroffen voor de kust van Ligurië in Noord-Italië.

Er is een aanzienlijke uitbreiding van de kwallenpopulaties geweest, vooral in de zuidelijke regio's, die steeds vaker en langduriger bevolkingsexplosies hebben meegemaakt. Door overbevissing op lange termijn zijn de populaties van vissoorten die voorheen met kwallen streden om voedsel drastisch verminderd, en tegenwoordig vangen bepaalde vissers meer kwallen dan vissen.

Neptunusgrasvelden worden bedreigd door steeds warmer wordend water en een stijgende zeespiegel, wat een verwoestende invloed heeft gehad op zowel de biodiversiteit als de opslag van "blauwe koolstof", oftewel de mariene planten die koolstofdioxide uit de atmosfeer opnemen. Geschat wordt dat Neptune-grasweiden 11-42% van de CO2-uitstoot van het Middellandse-Zeegebied opslaan.

Ongeveer 30% van alle rode koralen bestaande uit Gorgonen, of zeewaaiers, in de Ligurische Zee werd vernietigd na een enkele storm in oktober 2018. Bovendien worden veel andere soorten koraal die bijdragen aan complexe mediterrane ecosystemen vernietigd door extreme weersverschijnselen met groeiende frequentie.

Naar schatting 80-100% van waaiermosselpopulaties zijn onlangs verloren gegaan in Spanje, Italië en andere regio's als gevolg van toenemende sterftecijfers. Dit tweekleppige weekdier, het grootste endemische weekdier in de Middellandse Zee, biedt onderdak aan 146 andere, kleinere soorten.

Het WWF-rapport wijst op de gevaarlijke relatie tussen de effecten van klimaatverandering enerzijds en die veroorzaakt door directe menselijke druk op het zeeleven, door overbevissing, vervuiling, kustontwikkeling en zeilen anderzijds.

Een cruciale maatregel die nodig is om onze negatieve impact op de zee een halt toe te roepen, is het creëren en effectief beheren van mariene beschermde gebieden (MPA's). Tegenwoordig beslaan dergelijke gebieden slechts 9,68% van de Middellandse Zee, waarvan slechts 1,27% substantieel gereguleerd is. Uit recent onderzoek van het WWF Mediterranean Marine Initiative bleek dat 30% van de Middellandse Zee beschermd zou moeten worden om te beginnen met het herstel van de ecosystemen, de vispopulaties te laten herstellen, de effecten van klimaatverandering te verzachten en duurzame visserij en toerisme te garanderen, evenals voedselzekerheid en welvaart voor lokale gemeenschappen. Panagiota Maragou, directeur natuurbehoud bij WWF Griekenland, merkte op: "We streven ernaar 30% van de Middellandse Zee te beschermen met effectieve beheersmaatregelen om de druk op ecosystemen te verminderen en hen te helpen resistent te worden tegen de klimaatcrisis, terwijl we ook nadenken over de manier waarop we gebruiken natuurlijke hulpbronnen.”